Buni hayot dedydi unda armon ko‘p
Tamizni bilmagan ahli nodon ko‘p
Suyib turib kuyib yurgan insonsan
Ko‘ksimda fig‘onsan kechikgan ko‘ngil
Yolg‘iz afsus chekib tanho yig‘laysan
Kiprikda marjonsan kechikgan ko‘ngil
O‘zingga ham axir o‘zing sig‘maysan
O‘rtangan bir jonsan kechikgan ko‘ngil
Buni hayot derlar san'atsiz bo‘lmas
Fitnasiz dunyo yo‘q faryodsiz bo‘lmas
Ko‘ksimda fig‘onsan sevgisiz bo‘lmas
Adashgan mehmonmiz kechikgan ko‘ngil
Kechikgan ko‘ngil